2 LIGA Grupa A:

Tokyo Drift – CAR LAB Ogniem i Szklanką  2:2 (1:0)

Drużyn Tokyo Drift oraz CAR LAB Ogniem i Szklanką niestety w następnym sezonie nie zobaczymy w szeregach 2 ligi. Obie ekipy spisywały się poniżej oczekiwań zajmując dolną część tabeli. W niedzielę terminarz zestawił je ze sobą, by mogły sprawdzić na koniec swoje umiejętności. Spotkanie było bardzo wyrównane, a zaciętą rywalizację może potwierdzać już sam wynik zakończony dwubramkowym remisem. Do przerwy skromne prowadzenie objęło Tokyo Drift po trafieniu, które z podania Damianello Jaworskiego w 7. minucie wykorzystał Arkadiusz Leja. Kolejna bramka, ponownie dla gospodarzy, padła już w drugiej połowie. W 35. minucie na listę strzelców wpisał się Jaworski. CAR LAB rzucił się do odrabiania strat. W 39. minucie Mateusz Garbocz przywrócił kolegom nadzieje na uzyskanie korzystnego rezultatu. Wraz z upływem czasu pojawiała się ostrzejsza gra i chęć zmiany wyniku po obydwu stronach. Lecz więcej cierpliwości wykazali goście, którym po licznych próbach w końcu udało się strzelić drugiego gola. W 47. minucie po podaniu Garbocza Paweł Rostek doprowadził do wyrównania, dzięki czemu Tokyo Drift i CAR LAB zamykają sezon podziałem punktów.

Wybrzeże Klatki Schodowej – Scousers II  2:5 (2:2)

Chcąc nie chcąc Wybrzeże Klatki Schodowej okazało się najsłabszym zespołem grupy A 2 ligi. Dwoma zwycięstwami furory w tabeli się nie zrobi i pomimo chęci oraz walki trzeba było uznać wyższość lepszych rywali. Scousers II tymczasem podzieliło mniej więcej rundę wiosenną po połowie, jeśli chodzi o bilans meczów wygranych i przegranych. Niestety zabrakło kilku punktów, by się uratować przed spadkiem. Niemniej jednak „Scousersi” zamierzali walczyć do końca i do spotkania z WKSem podeszli naprawdę poważnie. Z identycznym nastawieniem na murawę wyszli gospodarze, co udowodnili już w 10. minucie. Robert Sega wykorzystał podanie Dawida Szewczyka, dzięki czemu mogli objąć prowadzenie. Na odpowiedź  z drugiej strony nie musieliśmy długo czekać. Jakub Kaczmarczyk chwilę później wpisał się na listę strzelców. Po kwadransie gry duet Sega – Szewczyk ponownie naprzykrzył się rywalom i tym razem Szewczyk stał się katem golkipera „Czerwono-żółtych”. Trzy minuty później Henryk Szymański doprowadził do remisu, wobec czego do przerwy mieliśmy nierozstrzygnięty stan. Druga połowa to pokaz umiejętności Mateusza Grochli, który rozpoczął swój koncert tuż na początku nowej części gry. Przewaga Scousers utrzymywała się przez ponad kwadrans, dopóki Grochla w 43. minucie nie umieścił piłki w siatce. WKS nawiedzało widmo kolejnej porażki, a akcja Grochli w 46. minucie zakończona strzałem Mateusza Słotosza całkowicie pozbawiła nadziei gospodarzy. Scousers II podobnie, jak pierwszy skład w Ekstralidze zamyka sezon z laurem na szyi i choć trzeba będzie pokornie pożegnać się z obecnymi szczeblami rozgrywkowymi, to drużynom należą się brawa za walkę oraz dostarczone emocje.

Nikisz Thunders – FC Internationale  3:5 (1:3)

Starcie, którego rozstrzygnięcia oczekiwali nie tylko grupowicze, ale cała drugoligowa społeczność. Bezpośredni pojedynek pomiędzy Nikiszem Thunders a FC Internationale miał wyłonić zwycięzcę grupy A. Drużyny nie zamierzały stawiać na defensywny futbol, lecz od pierwszych minut narzuciły wysoki pressing. W 2. minucie prowadzenie objęło FC Internationale po golu Vasyla Belzetskyi’ego. Nikisz odpowiedział błyskawicznie strzałem Macieja Ptoka. W ciągu kolejnych najbliższych minut goście jeszcze dwukrotnie zaimponowali kibicom skutecznością. Najpierw w 7. minucie Vasyl Dmytriv, a następnie w 9. Pavlo Derkach dopisali do meczowej puli po bramce. Do przerwy wynik się nie zmienił, a tuż po niej niezawodny Mikołaj Polok zmniejszył dzielący rywali dystans. Lecz Ukraińcy zbytnio stratą bramki się nie przejęli, po czym sami zaatakowali ponownie z podwójną siłą. Przy dwóch akcjach znowu błyszczał najlepszy zawodnik tego spotkania, Belzetskyi. W 30. minucie po raz drugi pokonał Aleksandra Prokopowicza, a trzy minuty potem asystował przy uderzeniu Rostyslava Fanhi. Nikisz walczył do końca, lecz jedynie młodzież było stać na gola autorstwa Pawła Krusza w 47. minucie. FC Internationale odniosło zasłużone zwycięstwo, które otworzyło Ukraińcom drzwi do 1 ligi. Świetna forma utrzymana przez cały sezon, a zwłaszcza w rundzie wiosennej. Jedna porażka, dziesięć zwycięstw, ponadto najlepsza ofensywa (69) i najsilniejsza defensywa (33 stracone bramki) to bilans potwierdzający mistrzowskie aspiracje tej jakże niezwykle zgranej drużyny. Tymczasem Nikisz Thunders ze srebrnym medalem pojedzie na Mistrzostwa Śląska 2023. 

Stara Gwardia – LGT Squad  6:4 (2:2)

Druga bitwa grupy A, od której zależały ostateczne losy górnej części tabeli. Zarówno Stara Gwardia, jak i LGT Squad miały chrapkę na podium, lecz bliżej tego celu byli wyżej notowani „Gwardziści”. LGT chcąc naprawić błędy z poprzednich kolejek, podczas których coraz bardziej musiało ustępować miejsca lepszym zespołom nie zamierzało tym razem odpuszczać. I choć gospodarze w 4. minucie udanie weszli w spotkanie po golu Michała Podgórskiego, to pierwszy kwadrans należał do „Czarnych”. Dwie bramki Igora Grzybka dzięki dwóm asystom Piotra Mola odwróciły na chwilę losy widowiska. W 21. minucie Łukasz Szyszka ratuje kolegom remis, wobec czego do przerwy zawodnicy schodzili z podziałem punktów dającym nadal trzecią lokatę Starej Gwardii. Początek drugiej odsłony to pressing ze strony LGT zwieńczony w późniejszym czasie dwoma celnymi strzałami Jacka Pawełczyka. Jednakże goście wiedzieli, że taka przewaga niekoniecznie może oznaczać utorowaną drogę po laur, bo niejednokrotnie zdarzało się, że rywale potrafili odrabiać straty. Pomimo skupienia i koncentracji pojawiły się miejsca na błędy, które boleśnie wykorzystywali „Gwardziści”. Ostatni taniec zarezerwowali na dziesięć ostatnich minut. W 41. minucie Łukasz Tabak śmiałym akcentem przywrócił zespołowi nadzieje, po czym w jego ślady poszli szturmem Szyszka i Błażej Jas. Gdy LGT resztkami sił próbowało odmienić losy katorżniczej bitwy, Piotr Neumann w 50. minucie precyzyjnym strzałem przypieczętował brutalnie wyrwany z rąk gości cenny triumf. Stara Gwardia przebyła w tym sezonie drogę z piekła do nieba balansując w granicach podium, by w końcu stanąć na najniższym jego schodku, zawiesić brązowy medal i odebrać bilet na Mistrzostwa Śląska. LGT Squad utrzymało się w lidze, lecz patrząc z perspektywy czasu piąta lokata z pewnością budzi w głowach młodzieży niedosyt.

Internationals Club Ju – No Name Team II  6:10 (2:3)

Internationals Club Ju chcąc uratować się przed grą w barażach o utrzymanie się w 2 lidze potyczkę z No Name Team II musiało wygrać. Aczkolwiek goście nie przyjechali na Hetman, by dać się ograć, a zwieńczyć sezon wygraną. Pierwsza połowa obfitowała w ostrą wymianę ciosów, co tylko potęgowało dalszą część widowiska. Spotkanie udanie rozpoczęli gospodarze golem Denysa Zakharova w 2. minucie. NNT II potrzebował dziesięciu minut, by ustabilizować grę i za sprawą Arkadiusza Żmurko zacząć wypełniać bramkę rywala piłkami. Po kwadransie gry z kontry skorzystali gracze Club Ju, a na listę strzelców wpisał się Bakhromjon Sobirjonov. Na odpowiedź nie musieliśmy długo czekać, najpierw Adam Pochopin przetestował umiejętności golkipera, a tuż przed przerwą tej sztuki dokonał Maciej Bury. W drugiej połowie drużyny postawiły na jeszcze bardziej ofensywne akcje, co wywołało prawdziwe gradobicie goli. Dwie bramki Grzegorza Nguyen-Khac, drugie trafienie Burego i Pochopina oraz fantastyczna forma kapitana No Name Team II – Marcela Posta – zwieńczona hat-trickiem i trzema asystami poprowadziła jego podopiecznych do zwycięstwa. Club Ju dwoił się i troił, lecz bramka Mateusza Woźniaka oraz hat-trick Zafara Kazakova w ostatnich minutach to za mało, by móc wywalczyć remis. No Name Team II na ósmym miejscu notuje spadek, lecz w dobrym stylu zamyka sezon, natomiast Internationals Club Ju czekają baraże z trzecioligowym Góral-Trans.
Po barażach lepsi okazali się zawodnicy Góral-Trans, którzy pokonali Club Ju 7:2. Wobec tego, to trzecioligowcy skorzystają z prawa gry w 2 lidze w następnym sezonie, tymczasem Club Ju pokornie wstąpi w szeregi niższej klasy rozgrywkowej.

Vestra Vesteris – Bonito Murcki  8:8 (7:2)

W ostatnim pojedynku grupy A mogliśmy być świadkami sensacyjnego wyniku, a jednocześnie brawurowego comebacku w wykonaniu Bonito Murcki. Ekipa z Murcek stanęła przed szansą awansu na trzecie miejsce podium i zanim wyszła na murawę przeciwko Vestrze Vesteris była pewna zgarnięcia trzech punktów. Vestra z kolei obecny sezon mogła spisać na straty i nie mając nic do stracenia przynajmniej godnie zamierzała pożegnać się z drugoligowym podwórkiem. Zawodnicy ruszyli do boju wraz z pierwszym gwizdkiem sędziego i już w 3. minucie arbiter mógł wpisać nazwisko pierwszego strzelca tej nadchodzącej wielkimi krokami strzeleckiej kanonady. Na bramkę Mateusza Piotrkowicza w 7. minucie odpowiedział Kamil Rekowski. Ci dwaj zawodnicy ponownie podzielili się bramkowym łupem kilka minut później ustanawiając remis. Piotrkowicz w 14. minucie skompletował hat-tricka, który stał się trampoliną do objęcia prowadzenia. Vestra niczym pędząca lokomotywa wykańczała skutecznie swoje akcje podwyższając ku zaskoczeniu gości swoją przewagę. Gol Adama Nojka, Tobiasza Krawczyka i dwa trafienia Marcina Kwiatkowskiego w niesamowitym stylu ośmieszyły defensywę Bonito. Przyjezdni wiedzieli, że porażka ich nie urządza, dlatego musieli postawić wszystko na jedną kartę i zagrać va banque. Nie mając nic do stracenia rzucili się do ataku, by sforsować bramkę Vestry. To, co działo się w późniejszych minutach przeszło nasze najśmielsze oczekiwania. Bonito niczym feniks z popiołu zaczęło odrabiać straty. Bramka Mateusza Kiełbasy, Adama Kocota, Wojciecha Winklera i Ariela Kowalskiego zmniejszyły przewagę. Vestra w 47. minucie odpowiedziała trzecim celnym strzałem Kwiatkowskiego. I gdy wydawało się, że nic już gospodarzom nie grozi, Bonito wbiło im gwoździa do trumny. W 48. minucie Rekowski staje się bohaterem widowiska  minimalizując porażkę do jednej bramki, by w 50. asystować przy golu Kowalskiego ratującego cenny remis. Niesamowita walka oraz mnóstwo bramek dostarczyły apogeum emocji, lecz zabrakło szczęścia, by wskoczyć na podium. W tym sezonie tylko czwarta lokata, ale brawa za charakter i determinację do ostatnich minut gry.